جام دینی:

به گزارش شیعه آنلاین، اخبار رسیده از بیروت پایتخت لبنان حاکی از آن است که "مهدیه صفی الدین" مادر حجة الإسلام و المسلمین سید "حسن نصرالله" دبیرکل حزب الله لبنان چندی پیش سکته مغزی کرد.

در حال حاضر اخبار و اطلاعات دقیقی از حال جسمی وی در دست نیست اما گفته می شود حالش اکنون به طور نسبی بهبود یافته و سید حسن اخیرا به دیدار خانواده اش رفت تا مادرش را از نزدیک عیادت کند.

گفتنی است در تصویر ذیل که به دیدار اخیر دبیرکل حزب الله با اعضای خانواده اش مربوط می شود، علاوه بر سید "حسن نصرالله"، سید "عبدالکریم نصرالله" پدرش، "مهدیه صفی الدین"

جام سیاسی؛ "عبدالستار دوشوکی" رئیس مرکز مطالعات بلوچستان در لندن، در مورد گروهک "حرکت انصار ایران" که مسئولیت عملیات تروریستی روز جمعه در چابهار را بر عهده گرفته است، به روزآنلاین (Roozonline) گفت: «این گروه ظاهرا انشعابی از "جندالله" (گروهک ریگی معدوم) است که در 4 آذرماه سال گذشته اعلام موجودیت کرد. در‌‌ همان زمان گروه دیگری بنام "جیش الحسین" نیز اعلام موجودیت کرد. جندالله بر علیه این دو گروه اعلامیه ای صادر کرد مبنی بر اینکه این دو گروه نا‌شناس هیچ ربط و ارتباط تشکیلاتی با جندالله ندارند.»

وی در ادامه افزود: «گروه جندالله چون در غرب رسما به عنوان یک گروه تروریستی اعلام شده، در نتیجه آن‌ها ناچارند تحت عناوین دیگری به فعالیت خود ادامه بدهند. احتمال دارد که تغییر نام و انتشار اعلامیه در نفی ظاهری دیگری، نوعی استراتژی استتاری برای ادامه مبارزه باشد. اگرچه اسم رهبر حرکت انصار یعنی "یاسر مسکوتانی" با اسم رهبر جندالله یعنی "محمدظاهر نارویی" کاملا فرق می‌کند.»

رئیس مرکز مطالعات بلوچستان در لندن، همچنین در خصوص عملیات انتحاری یکی از اعضای گروهک یادشده در چابهار اظهار داشت: «بر خلاف ادعای حرکت انصار ایران، عملیات اخیر ظاهرا موفقیت دلخواه آن‌ها را نداشته، اگرچه دو هموطن بیگناه یعنی یک بلوچ سنی مذهب و یک سیستانی شیعه، قربانی تروریسم کور مذهبی از نوع القاعده‌ای آن شدند.»

عبدالستار دوشوکی در انتها خاطرنشان کرد: «استراتژی تکفیری و ارتکاب بد‌ترین نوع خشونت یعنی کشتار جمعی از طریق عوامل انتحاری که "حرکت انصار ایران" برگزیده، دقیقا ادامه‌‌ همان عملکرد مرگبار و ضدانسانی جندالله است.»

جام نیوز:

به گزارش جهان  چرا برخلاف ضریح و مرقد امامان دیگر، ضریح مرقد مطهر سیدالشهدا(ع) شش گوشه ساخته شده است. در این باره روایت‌های‌گوناگونی وجود دارد اما مجموع این روایت‌ها و آنچه نزدیکتر به منطق به نظر می‌رسد، آن چیزی است که شیخ‌مفید(ره) در کتاب "الاشارات" آورده است.

او در بخشی از این کتاب نام 17 نفر از شهدای بنی‌هاشم در روزعاشورا را ذکر کرده و نوشته است آنان پایین‌پای آن حضرت در یک قبر‌گود دفن شدند و هیچ اثری از قبر آنان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام(ع) آنان را زیارت می کنند و علی‌بن‌الحسین(ع)"علی اکبر" از جمله آنان است، برخی گفته‌اند محل دفن "علی‌اکبر" نسبت به قبر امام حسین(ع) نزدیک‌ترین محل است.

در بعضی از روایات‌دیگر از جمله کتاب "کامل الزیارات" جعفربن‌محمدقمی هم آمده است، امام سجاد(ع) با قدرت (امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدنها جدا افتاده بود و آنها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین‌العابدین(ع) از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آنگاه جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای‌بلند گریست، سپس به سوئی رفت و با کنار زدن مقدار کمی خاک قبری روی آن نوشت(هذا قبرالحسین‌بن‌علی‌ابن‌ابی‌طالب الذی قتلوه عطشانأ غریبأ) این قبر حسین‌ابن‌علی‌ابن‌ابی‌طالب است. آن حسینی که او را لب تشنه و غریبانه کشتند، پس از فراغت از دفن پدر به سراغ عمویش عباس(ع) رفت و آن بزرگوار را نیز به تنهایی به خاک سپرد.

سپس بنی‌اسد دستور داد تا دو حفره آماده کنند، در یکی از آنها بنی‌هاشم و در دیگری سایر شهیدان را به خاک سپردند، نزدیک‌ترین شهیدان به امام‌حسین(ع) فرزندش علی‌اکبر(ع) است.

امام‌صادق(ع) در این باره به عبدالله‌بن‌حماد‌بصری فرموده است امام‌حسین(ع) را غریبانه کشتند، بر او می گرید کسی که او را زیارت کند غمگین می‌شود و کسی که نمی‌تواند او را زیارت کند دلش می سوزد برای کسی که قبر پسرش را در پایین پایش مشاهده کند. بنابراین به نظر می‌رسد گوشه‌های‌اضافی ضریح امام‌حسین(ع) محل دفن پسر‌بزرگ ایشان حضرت علی‌اکبر(ع) است و محل دفن نوزاد شش ماهه اباعبدالله‌الحسین(ع) یعنی علی‌اصغر نیز روی سینه پیکرمطهر امام‌حسین(ع) است.

- آیت الله مجتبی تهرانی نیز در توضیح شش گوشه بودن ضریح حضرت حسین (ع) در سخنرانی خود اینگونه می گویند که :

در میان اقوال مورخان درباره چگونگی دفن حضرت سید الشهداء ـ علیه السّلام ـ و یاران باوفای آن حضرت اندک تفاوتی، دیده می‌شود؛ جهت روشن شدن موضوع به تشریح بعضی از آنها می‌پردازیم:

آ. مرحوم مفید پس از ذکر اسامی هفده نفر از شهیدان بنی‌هاشم که همگی از برادران و برادرزادگان و عموزادگان امام حسین ـ علیه السّلام ـ بودند، می‌فرماید: آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبر آنان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام ـ علیه السّلام ـ آنان را زیارت می‌کنند و علی بن الحسین ـ علیهم السّلام ـ (علی اکبر) از جملة آنان است، برخی گفته‌اند: محل دفن علی اکبر نسبت به قبر امام حسین ـ علیه السّلام ـ نزدیک‌ترین محل است.[1]

ب. و نیز می‌گوید: ‌پس از بازگشت عمر بن سعد از کربلا، جماعتی از بنی‌اسد که در غاضریه سکونت داشتند، آمده و بر پیکر امام حسین ـ علیه السّلام ـ و یارانش نماز گذاردند و آن حضرت را همان جایی که الآن قبر اوست دفن کردند و علی ابن الحسین (علی اکبر) ـ علیه السّلام ـ را در پایین پای پدر به خاک سپردند، سپس برای دیگر شهیدان از اهل بیت و اصحاب، حفیره‌ای کندند و همة آنان را در آن حفیره به صورت دسته جمعی دفن کردند و عباس بن علی ـ علیه السّلام ـ را در راه غاضریّه، در همان محلی که به شهادت رسید و اکنون قبر اوست به خاک سپردند.[2]

پ. در بعضی از روایات آمده است: امام سجاد ـ علیه السّلام ـ (با قدرت امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدن‌ها جدایی افتاده بود و آنها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آن گاه به جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای بلند گریست، سپس به سویی رفت و با کنار زدن مقداری کمی خاک قبری آماده ظاهر شد، به تنهایی پدر را در قبر گذاشت و فرمود: با من کسی هست که مرا کمک کند و بعد از هموار کردن قبر، روی آن نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الّذی قتلوه عطشاناً غریباً»؛ این قبر حسین بن علی بن ابی طالب است، آن حسینی که او را با لب تشنه و غریبانه کشتند. پس از فراغت از دفن پدر به سراغ عمویش عباس ـ علیه السّلام ـ رفت و آن بزرگوار را نیز به تنهایی به خاک سپرد.

سپس به بنی‌اسد دستور داد تا دو حفره آماده کنند، در یکی از آنها بنی‌هاشم و در دیگری سایر شهیدان را به خاک سپردند، نزدیک‌ترین شهیدان به امام حسین ـ علیه السّلام ـ فرزندش علی اکبر ـ علیه السّلام ـ است؛[3] امام صادق ـ علیه السّلام ـ در اینباره به عبدالله بن حمّاد بصری فرموده است: امام حسین ـ علیه السّلام ـ را غریبانه کشتند، بر او می‌گرید کسی که او را زیارت کند غمگین می‌شود و کسی که نمی‌تواند او را زیارت کند دلش می‌سوزد برای کسی که قبر پسرش را در پایین پایش مشاهده کند.[4]

گر چه بعضی از مطالب در کیفیت به خاک سپاری امام حسین ـ علیه السّلام ـ و این که چه کسی امام حسین ـ علیه السّلام ـ را دفن کرده، در این نقل‌ها متفاوت است، ولی از مجموع آنها یک نکته قابل استفاده است که به عنوان نتیجه ارائه می‌گردد و آن این که: قبر علی اکبر ـ علیه السّلام ـ در پایین پای امام حسین ـ علیه السّلام ـ قرار دارد.

نتیجه: بنابراین می‌توان ادعا کرد که ضریح کوچکی که بر ضریح حضرت سیدالشهدا ـ علیه السّلام ـ متصل است و در طرف پایین پای آن حضرت قرار دارد و از مجموع دو ضریح یک ضریح شش گوشه درست شده به احترام علی اکبر ـ علیه السّلام ـ و به نام آن حضرت است.

عبدالرّزاق حسنی ضریح امام حسین ـ علیه السّلام ـ را چنین توصیف کرده است:

«ضریح امام حسین ـ علیه السّلام ـ عبارت است از: یک بلندی (صندوق مانند) چوبی که به عاج زینت شده و روی آن دو مشبک[5] قرار دارد،‌ مشبک داخلی از فولاد گران قیمت و مشبک خارجی از نقرة‌ روشن سفید است… به مشبک خارجی مشبک دیگری بدون این که مانعی بین آن دو باشد، متصل است و فقط از هر طرف به اندازة ‌یک متر کوتاه‌تر از مشبک خارجی متعلق به امام حسین ـ علیه السّلام ـ است و زیر آن مشبّک قبر علی بن الحسین ـ علیهم السّلام ـ است که همراه پدر در یک روز شهید شده و در کنار پدر دفن گردیده است.

http://jamnews.ir/detail/News/212498

ماه به من گفت..

اگر دوستت به تو پیامی نمی دهد چرا ترکش نمی کنی؟

به ماه نگاهی کردم و گفتم,

آیا آسمان تو را ترک می کند زمانی که نمی درخشی؟

یکی از فرق های انسان با خدا
این است که انسان تمام خوبیها
را با یک بدی فراموش میکند
ولی خدا تمام بدیها را با یک
خوبی فراموش میکند . . .

یه وقتایی آدم از روی دوست نداشتن

از یکی فاصله میگیره

یه وقتایی از ترس "وابســــــــتـگی"