احمد در دوران نوجوانی در مقابل اربابان به هیچ وجه خشوع نشان نمی داد و حتی به آنها سلام نمی کرد و در پاسخ به پدر که دلیل بی اعتنایی او را جویا شد ، چنین گفت:

پدر جان ! مطمئنم که شما هم راضی نیستید من به یک انسان ظالم و زورگو اعتنا کنم ، من حتی به آنها سلام هم نمی کنم . و در مقابل وقتی برای درس دادن به منزل یکی از همکلاسهایش می رفت برای پدر او احترام فراوانی قائل بود تا آنجا که هنگام ترک خانه پشت به در و رو به پدر خانواده خانه را ترک می کرد تا مبادا ذره ای بی احترامی به پدر فقیر این خانواده کرده باشد .

به نقل از : مادر صبور شهید کشوری