شهید محسن وزوایی در بخشی از وصیتنامه خود آورده است: و‌الله قسم وقتى کمى از فشار کارم کم مى‌شود، در خود احساس ضعف و کوچکى مى‌کنم. آخر می‌دانید اى امت شهید‌پرور ایران امروز در شرایطى هستم که لحظه‌اى غفلت خیانت به اسلام و قرآن است.

گناهان یک شهید 16 ساله!

سرویس دفاع مقدس ـ نوجوانان شهید در دوران دفاع مقدس آنچنان به انوار تابناک الهی چنگ انداخته بودند که حتی عالمان و فقیهان هم آرزوی داشتن یک لحظه از حالات معنوی آنها را داشتند.

به گزارش «تابناک»، این نوجوان و جوانان شهید همان هایی هستند که در مسیر رسیدن به معشوق ابدی، با ابزار تقوای الهی ره صد ساله را یک شبه پیمودند و رسیدند به جایی که امروز برای بسیاری از ما دست نیافتنی می نماید.

خواندن بخشی از یادداشت های یک شهید شانزده ساله به نقل از وبلاگ یاد لاله ها شاید برای لحظاتی ما را به فکر فرو برد که کجاییم و چه می کنیم:
 
راوی که یکی از بچه های تفحص شهدا بوده، می نویسد: در تفحص شهدا، دفترچه یادداشت یک شهید شانزده ساله پیدا شد که گناهان هر روزش را در آن یادداشت کرده بود.

 گناهان یک روز او عبارت بودند از:

•    سجده نماز ظهر طولانی نبود.
•    زیاد خندیدم.
•    هنگام فوتبال شوت خوبی زدم که از خودم خوشم آمد.

راوی در سطر آخر افزوده بود که: دارم فکر می کنم چقدر از یک پسر شانزده ساله کوچکترم... !

به گزارش خبرنگار جهاد و مقاومت مشرق ، نامه زیر در مرخه 26 آبان 1359 ، از جانب شهید حاج محمد ابراهیم همت که چند سال بعد به فرماندهی لشکر 27 محمد رسول الله رسید ، خطاب به خانواده اش نوشته شده است:
سلام بر عاشورا ، میعادگاه عاشقان راه خدا
وسلام بر زینب الگوی همیشه جاوید زن مسلمان
و سلام بر پدر و مادر و خواهران و برادران عزیزم باد که همیشه برای من زحمت کشیده اید. باری بسیار دلم می خواست بتوانم عاشورا را در شهرضا باشم و عجیب علاقه به سینه زدن و عزاداری در این روز بزرگ را داشتم ولی به علت این که در این جا کسی نبود و در ضمن کار نیز بسیار زیاد بود لذا نتوانستم بیایم. به آقا بگویید به جای من هم سینه بزند.من صحیح و سالمم و ان شاءالله در فرصتی ذیگر که توانستم مرخصی می گیرم و به شهرضا سری می زنم. سلام مرا به همه فامیل و آشنایان برسانید ، خصوصا به حبیب الله و همسرش، آقا منصور و همسرش و ننه جان عزیز. همه شما را به خدا می سپارم. شاد و سربلند باشید.
حقیر و مخلص شما محمدابراهیم همت

به گزارش واحد خبر روایتگر به نقل از فارس ، شهید احمد رضا احدی ، نفر اول کنکور رشته تجربی به سال 1364 ، آخرین وصیت خود را در چند جمله کوتاه خلاصه کرده است.

احمدرضا احدی به تاریخ آبان سال 1345 در اهواز متولد شد . همزمان با آغاز جنگ تحمیلی ، به عنوان مهاجر جنگی همراه خانواده به ملایر بازگشت و در رشته ی علوم تجربی در دبیرستان دکتر شریعتی به ادامه ی تحصیل پرداخت ، تا آن که در سال 63 موفق به کسب دیپلم گردید. در سال 64 در کنکور سراسری تجربی رتبه اول را کسب کرده و در رشته ی پزشکی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد و در آن جا به ادامه ی تحصیل پرداخت .

شهید احمدرضا احدی (نفر سمت چپ)- نفر اول کنکور تجربی سال 1364

به اصرار می‌خواستیم به او زن بدهیم. داشتم به اصطلاح نصیحت خواهرانه می‌کردم. آب پاکی روی دستم ریخت و گفت:«این ‌دفعه که برم شهید می‌شم، دفعه‌ی آخره. تازه زنم اسلحه ‌منه و خونه‌ام مزار شهدا.».

راوی: خواهر شهید

در پاکسازی منطقه زید، کف پای خود را از دست داد که بعد از آن راه رفتن او جور دیگری شد ولی از جنب‌وجوش امیر چیزی کم نشد. وقتی از او شرح ماجرا را می‌پرسیدی کل آن را با این جمله جواب می‌داد که «صدام پایم را گاز گرفته»!

بسم رب الشهدا